De coach in huis

Over hoe prinsen en prinsessen ontstaan

en hoe ze weer van hun troon te verlossen

Aandacht en waardering belangrijk
Als ouder draag je je kind op handen, je prijst je kroost, bent trots op je kind, vindt die van jou de mooiste, de liefste. Om op te kunnen groeien tot een stevig groot mens heeft je kind nodig te ervaren dat ie er mag zijn. Maar te veel van het goede, daar stimuleer je een ontwikkeling mee tot prinses of prinses. Hoezo dan?

Aandacht ook belangrijk als ie niet lief doet
Er mogen zijn is niet hetzelfde als dat alles goed is wat je kind doet, dat alles altijd mag. Dat zou je kind een zelfbeeld opleveren dat de wereld om hem draait, en dat hij alles kan en mag. Kinderen hebben ook aandacht nodig als ze dingen doen die niet goed zijn, niet mogen, niet kunnen. Alleen dan andere aandacht dan waardering, maar eerder grenzen en duidelijkheid.

Door al vanaf jonge leeftijd jouw grenzen tegen te komen leert je kind om te gaan met gevoelens van frustratie en teleurstelling. Je kind leert verdragen dat het niet altijd gaat zoals je wilt, je niet altijd gelijk hebt of krijgt, dat als je behoeftes niet meteen maar pas over een uur bevredigd worden het niet het einde van de wereld betekent. Dat zijn allemaal gevoelens die handig zijn om te leren verdragen. Leer je als kind daar niet mee omgaan, dan wordt je onverdraagzaam. Kinderen die onverdraagzaam worden zullen er alles aan doen om directe behoeften- bevrediging te bereiken. En als papa of mama het een keer in het hoofd haalt om daar niet aan mee te doen, dan zit er maar één ding op: zo onuitstaanbaar (dreigen te) doen dat ze toch doen wat je wil.

Gevolgen van té veel liefde
Als gezinscoach kom ik soms in gezinnen waarin de kinderen zich tot verwende prinsen of prinsessen ontwikkelen. Kinderen die in de supermarkt snoep eisen want anders…, alleen maar witbrood met pindakaas eten omdat ze niets anders (willen) eten, pas naar bed willen als zij dat willen en anders het op een brullen te zetten, alleen de duurste merkkleding dragen.

Deze kinderen hebben niet leren verdragen als het soms even anders gaat, het even tegen zit, je even moet wachten, het straks pas mag. Als ze nog klein zijn dan lijkt het best schattig, zo’n prinsje of prinsesje. Maar als je prins of prinses boven jou als ouder is uitgegroeid en nog steeds met een zelfbeeld rondloopt dat zegt “ik ben het belangrijkst,en daar moet alles voor wijken”, dan wordt de situatie nijpender. Naar bed gaan als je kind dat wil betekent dan soms pas om 05:00u in slaap vallen over het toetsenbord omdat de game nog niet gestopt kon worden, en dan krijg jij als ouder je kind natuurlijk nooit fris en fruitig het eerste uur op school. Uitgaan zoals je 14 jarige kind dat wil betekent dan naar een feestje met xtc-pillen willen en thuis komen als het licht wordt. Als je kind dan pas geconfronteerd wordt met dat je dit keer wél standvastig jouw grenzen aangeeft, dan zul je als ouder ontmoet worden met agressie. Logisch, want je kind heeft geleerd dat alles mag, en alles goed is.

Voorkomen is beter dan de noodrem
Wat dan te doen met dit inzicht? Laat het liever niet zo ver komen dat je kind pas in de pubertijd jouw grenzen leert kennen. Want dan is een noodrem nodig als je kind ver over de grenzen van het gezonde is. Het alternatief: geef je kind zowel aandacht met je liefde als met je grenzen. Daar neem je je kind serieus in alles wat ie doet.

Dreigt jouw kind een prins of prinses te worden? Wil je hulp bij hoe straks geen noodrem nodig te hebben? Bel of mail De Coach In Huis